يك دفتر عكسى از دستنوشتِ مهمّى را بررسيدم با محتواى موضوعىِ مناقب خاندان پيامبر عليهم السلام . از آنجايى كه اين نسخه ناقص بود و افتادگى داشت مؤلّفش را نشناختم ، ولى ظاهراً وى از قُدماى دانشيان شيعى بوده و قريحه شعرى هم داشته است . 

در برگه عنوان نسخه ، اين كتاب به ابن جوزى نسبت داده شده ، امّا اين انتسابْ درست نيست چرا كه سبك و سياق اين كتاب با ديگر نگارشهاى او هَمسويى ندارد . در ضمن ، اصل اين نسخه اكنون در مخزنِ خطّى آستان قدس رضوى نگهدارى مى‏شود و به خاطر نفاست و ارزشمندىِ آنْ توفيق زيارتَش از نزديك - با همه لطفى كه گنجوَران آن آستان به اين كمترين دارند - دست نداد !

در يك تورّق و تصفّح پُرشتابْ برخى از عناوين و مطالب اين نسخه را يادداشت كرده‏ام ، شايد بعدها سَرنخى براى بازشناسى اين اثر نفيس بوده باشد :

برگ 3 : « أخبرنا عبداللّه بن أبي المجد ( در نسخه با حاء مهمله ) الحري قراءة عليه و نحن نسمع ببغداد في الحربيّة بجامعها سنة ستّ و تسعين و خمسمائة ، قال : أخبرنا أبوالقاسم هبة اللّه بن محمّد بن عبدالأحد الشيباني المعروف بأبي الحصين ، أخبرنا » الخ .

برگ 6 : « القسم الثاني ممّا ورد عن رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله في فضائلها ( أي خديجة ) فمن ذلك ما استخرجتُه من كتاب الفوائد تأليف أبوبكر ( كذا ، والصحيح : أبي بكر ) محمّد بن الحسن الشتلاني » الخ .

در برگ 7 و 10 : چكامه‏اى از مؤلّف درباره حضرت زهرا سلام اللّه عليها آمده است .

برگ 28 : « و قد ذكره أبوالفرج ابن الجوزيّ في الصفوة كتابٌ له يلقّب بذلك ، قراءة على أبي القاسم عبدالمحسن الخطيب بالموصل سنة خمس و ستّمائة ، قال : أخبرنا والدي أبوالفضل عبداللّه بن أحمد » الخ .

برگ 59 : نقل مطلب از كتاب التبصرة ابن جوزى .

برگ 29 و 68 : نقل مطلب از الإرشاد شيخ مفيد .

برگ 41 : نقل مطلب از مروج الذهب مسعودى .

برگ 51 و 55 : نقل مطلب از كتاب المقتل تصنيف عبداللّه بن عمر الورّاق .

در برگ 53 : از السيرة ابن هشام گفتاوردى دارد و سند خود را تا اين كتاب اين گونه مى‏آرَد : « أخبرنا القاضي الأسعد أبوالبركات عبدالقويّ بن أبي العالي ابن الجناب السعديّ في جمادى الأولى سنة سبع و ستّمائة بالديار المصريّة » .

برگ 62 : « و قال عبداللّه بن أبوبكر ( كذا ) بن قينان ( در نسخه : غير مَنقوط ) القصّاب العقيميّ يرثي الحسين صلوات اللّه عليه ، و قد أسقطتُ مِن تغزّله البعض » الخ .

برگ 66 تا 68 : شعرى از ابو محمّد طلحة بن عبداللّه العوني در سوك امام حسين عليه السلام آمده است .

در برگ 94 : از مقاتل الطالبيّين ابوالفرج اصفهانى ، و در برگ 95 : از ابن قولويه قمى ، و در برگ 123 : از ربيع الأبرار زمخشرى ، و در برگ 218 : از الغيبة ( مؤلّفِ آن را ياد نكرده ) نقل مى‏كند .

در برگ 106 به بعد : رساله امام جعفر صادق عليه السلام در وجوبِ خُمسِ غنايم و انواعِ صنايع آمده ، و اين به گمانَم همانى است كه در تحف العقول ابن شعبه حَرّانى هم آمده است .

در برگ 235 و همچنين در برگ واپَسين اَبياتى از محمّد بن على نيلى شاعرِ شيعى آورده است .

مهمتر از همه اينكه در مَطاوى و جاى جاىِ اين نسخه از تفسير ابوبكر محمّد بن مؤمن شيرازى نقل مى‏كند ، نام اين تفسير « ما نزل من القرآن في علي عليه السلام » بوده و تا كنون نسخه‏اى از آن شناسايى نشده است .