<p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: center" align="center"><span lang="AR-SA" style="FONT-SIZE: 36pt; FONT-FAMILY: "B Kamran"; mso-ascii-font-family: F_Reyhan; mso-hansi-font-family: F_Reyhan"><font size="6"><strong>شوخى با عنوان كتاب !<p /></strong></font></span></p>
مرسوم بود - و هنوز هم در نشستهاى خودمانى و دوستانه اهل قلم روایى دارد - اگر خداى ناكرده كتاب فرو مایه یا اثر سفله‏اى كه عنوانى كژ تابانه داشت یا از انحراف محتوایى برخوردار بود ، گذرش به بساتین علما مى‏افتاد یادِ نام آن نُقل محفل فرهیختگان و دستمایه سُخریه صاحب نظران مى‏گشت ، آن گونه تمسخر و دست انداختنى كه در ساختار طنزگونه آن نوعى تنبّه نامحسوس و زنگ بیدار باشِ خفیفى نهفته بود . و این خود تأثیر ناخودآگاهى در ضمیر خفته شنونده داشت .
گاهى هم زبانگردىِ برخى اسامىِ كتب و طنزبازى با آنها از دریچه دیگرى بود و رنگ و بوى متفاوتى داشت ، چرا كه شمارى از عناوین كتابها از روى نوعى ویژگىِ نامگذارى و یا از زاویه اشتهار موضوعى در میان همگنان از ناماوَرى و خَنیدنِ خاصى برخوردار مى‏گردید و آمیزه مزاح و شوخى بزرگان مى‏شد .
اینك دو مورد از این دست مزاح را در اینجا به بهانه دو فرهیخته متن پِژوه درج مى‏كنم :
یكى از براى دوست عزیزم جناب سید محمّد طباطبایى فرزند برومند علّامه زِدَست رفته سید عبدالعزیز طباطبایى - پیوسته راهَش پُر رَهرو باد - كه كنون بر پور شهر آشوب و نگاشته هایش اندیشه و تأمّل دارد .
و دیگرى تا كه خانم زابینه اشمیتكه دانسته باشد ، چرا كه مقالى در شناخت دستنوشتى شگفت از «الذخیرةِ» سید مرتضى دارد و من برگردانَش را به پارسى كه دوست خوبِ دانایم محمّد كاظم رحمتى ساخته ، پیشتر در مجلّه «آیینه پژوهش» دیده‏ام .
1 . كتاب مناقب آل أبی طالب ، تصنیف ابن شهر آشوب سارَوى مازندرانى :
«محمّد جواد مناقبى كه نسبتاً از سایر طلّاب جوانتر و از جمال صورت و كمال معنى هر دو برخوردار بود ، دیر وارد مجلس درس شد . استاد خطاب به او فرمود : مناقب شهر آشوب كجا مى‏گردى ؟ !»
به نقل از : زندگى نامه و خدمات علمى و فرهنگى مرحوم سید محمّد كاظم عصّار تهرانى ، فیلسوف فقیهان و فقیه فیلسوفان ، مقاله استاد دكتر مهدى محقّق ، ص 22 .

2 . كتاب الذخیرة ، تصنیفِ سید مرتضى علم الهدى :
«صنّف المرتضى كتاباً وسمّاه الذخیرة ، فاستعاره البصروی ینسخه ، فلمّا أراد الخروج قال له المرتضى : یا أبا الحسن ، الذخیرة عندك ؟
فعاد وقال : یا سیدنا ، هذا الكتاب !
فقال له : لم عدتَ وأخرجت الكتاب ؟
فقال له : یا سیدنا ، تقول لی بمحضر من السادة الأولاد : الذخیرة عندك ! ما الذی یؤمننی مِن مطالبتهم بعد أیام ؟ ! فتبسّم المرتضى» .
به نقل از : التذكرة الحمدونیة ، ابن حمدون ، باب المُلَح والنوادر

سه شنبه ۳۰ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۱۳:۱۵